Vorige

Bij mij aan tafel zit Toine Veenhuis!

14-10 Nieuws

Van Spijkenisse tot aan EHV (Enschede Hockey Vereniging). Van Tempo 41 (Zwolle) tot aan DHV. Toine is een grote bekende in de trainerswereld. En DHV heeft het geluk dat zijn dochter Stefanie op 6-jarige leeftijd bij DHV ging hockeyen. Waarom? Dat lees je in onderstaande verhaal.

 

Toine is zelf niet op heel jonge leeftijd gaan hockeyen. Dat hij überhaupt is gaan hockeyen komt door zijn vrouw Marlies. Ze kennen elkaar van de middelbare school. En Marlies hockeyt dan bij DHV. Als Toine op 18-jarige leeftijd als douanier in Rotterdam wordt geplaats, gaat Marlies met hem mee. Ze belanden in Spijkenisse. Daar start Toine pas met hockeyen. 

 

Spijkenisse heeft al snel in de gaten dat er een talent lid is geworden bij de club. Op de vraag of hij training wil geven zegt Toine ja. Op voorwaarde dat hij dan eerst zelf een opleiding mag volgen. Toine doet een toelatingsexamen om te zien of hij voor JHT (Jeugd Hockey Trainer) of Oefenmeester A of B kan starten. Dat hij talent heeft blijkt meteen. Hij mag gelijk op voor oefenmeester A. Elke week naar Voorschoten op en neer. Binnen een jaar heeft hij Oefenmeester A in de pocket. Het jaar erop start hij met Oefenmeester B.

 

En zo is Toine rond zijn 25e/26e coach en trainer van Dames 1 van Spijkenisse. De jaren erop is hij ook coach en trainer van Heren 1.

 

In ’90 - ‘91 komt er een telefoontje vanuit Mixed Hockey Club Tempo 41. Toine woont dan inmiddels weer in Deventer. Dames 1 van Zwolle speelt 1e klasse en ze willen Toine graag als trainer/coach. 3 jaar lang is hij daar actief. Daarna komt dezelfde vraag uit Enschede. Dames 1 promoveert naar de Overgangsklasse en ze zoeken een goede trainer/coach. En natuurlijk stapt Toine over naar deze nieuwe uitdaging.

 

En dan wordt Stefanie 6 jaar. Misschien denk je nu "Ja? … Dus?”. Dat is voor Toine juist een belangrijk moment. Toine is in de beginjaren veel weg voor werk en hockeytrainingen. Hij wil het hockeyen van zijn kinderen echter niet missen. "Als mijn kinderen gaan hockeyen, dan word ik clubtrainer bij die club”. 



 

Dus op een avond krijgt Ank van Drempt een belletje van Toine met de mededeling dat zijn dochter van 6 wil hockeyen. Stefanie is nog eigenlijk 1 jaar te jong en bovendien hebben ze helemaal geen trainer voor deze kleintjes. Toine meldt er dan bij dat hij zijn diensten als trainer aanbiedt. Er is nog steeds twijfel bij Ank. Een trainer van die klasse? Op de kleinste van de club? Zo’n trainer is toch veel te zwaar?

 

Niets blijkt minder waar. Binnen de kortste keren lopen er 80 tot 90 Benjamins op een vroege zaterdagochtend op het hockeyveld. Zie je het voor je? 90 Benjamins! Het hele veld staat vol. En dat kan Toine natuurlijk niet alleen. Dus hulp van de jeugd wordt ingeschakeld in de vorm van sub trainers. Toine zet de trainingen in elkaar. En samen zorgen ze ervoor dat deze grote groep benjamins elke zaterdagochtend de grootste lol heeft op de hockeyclub. Er waren jaren waar 100 tot 120 Benjamins doorstroomden naar de mini’s.

 

Als ik Toine vraag of hij weet hoeveel kinderen/volwassenen hij in al die jaren training heeft gegeven valt hij zowaar even stil. Een mooi moment, want al die tijd ervoor heb ik hem niet heel veel vragen gesteld. Hij vertelt met heel veel plezier en het grootste gemak wat hij allemaal heeft meegemaakt. Vanaf de allereerste vraag gaan er pretlichtjes branden in die ogen en hoef ik alleen maar te luisteren.

 

Maar goed, de vraag hoeveel… ik zie hem denken en rekenen. Ongeveer 80-100 kinderen per jaar… 10 jaar lang…als ik kijk naar de laatste jaren… daarna ongeveer 50 per jaar… dat dan de laatste 20 jaren… dan realiseert hij het zich. "Jemig, dat zijn veel kinderen”. Samen komen we uit op ongeveer 2.000 hockeyers alleen al bij DHV… dus met al die jaren ervoor komt hij nog veel hoger uit.

 

In iets van 30 jaar is er veel veranderd op de club. Hij heeft de benjamins letterlijk zien opgroeien. Hij ziet ze vertrekken om te studeren. En ook weer terugkomen en weer lid worden van DHV. Een mooi voorbeeld daarvan is zijn eigen zoon Floris. Floris heeft als benjamin dus ook training gehad van zijn vader. En speelt op dit moment in Heren 1. Valerie en Madelien van Gelein Vitringa hetzelfde verhaal. Madelien is nu voorzitter van het Jeugdbestuur. En beide dames spelen in de Veterinnen. En zo lopen er zeker nog meer op de club rond die Toine als trainer hadden.

 

Natuurlijk heeft Toine ook de nodige bestuurswisselingen meegemaakt. En trainers zien komen en gaan. En de jeugd is ook veranderd. We zijn het er samen over eens dat de jeugd veel mondiger is geworden. Waar het door komt weten we niet zo goed. Door de opkomst van Social Media misschien? Volgens Toine zijn de meiden daar meer mee bezig dan de jongens. De meiden lopen langs het veld zelfs met mobiel in de hand om foto’s te maken, te snapchatten of te tiktokken. Jongens hebben dan weer meer "last van” hun publiciteitsjaren. Het testosteron vliegt je soms om de oren tijdens de trainingen. En dan is het wel eens lastig om ze allemaal bij de les te houden. Vroeger was je echt stil als de trainer een oefening uitlegde. Dat is nu wel anders. Het zorgt ook wel voor uitdaging tijdens de trainingen. 

 

Op dit moment traint Toine JO14-1, MO18-1, JO18-2, Dames 2. Heel verschillende teams. Van jonge "hooligans” tot aan de "ladies”. Het is slim om in alle lagen van het spel training te geven. Toine is van mening dat als je alleen maar topteams training geeft, de kans groot is dat je vergeet dat hockey een heel moeilijk spelletje is. Kom maar eens kijken naar een wedstrijd van Heren 1. Die laten het lijken alsof hockey heel gemakkelijk is. Geef ook de breedte teams training. Dan vergeet je niet dat stoppen en slaan gewoon al heel moeilijk is. Het houd je bij de les. 



 

Toine is Lid van Verdienste. En dat is niet omdat hij veel trainingen heeft gegeven. Hij heeft heel veel gedaan voor de club. Voor de D-teams was er bijvoorbeeld een soort boekje. Daarin stond wat deze leeftijd allemaal moest weten over hockey. En dat werd ze in de winter tijdens een D-kamp in het clubhuis geleerd. Een heel weekend slapen, eten en lol maken in het clubhuis. Met als afsluiting een bonte avond.

 

En ken je de mini-playbackshow van Henny Huisman nog? Nou wij hadden een heuse eigen mini-playbackshow van DHV. Met de enige echte Tony Peathouse! Een clubhuis stampend vol met jeugd en volwassenen. Ronald Dudok van Heel verzorgde toen nog met zijn bedrijf Music and Lights de verlichting. En de jeugd trad op als Spice Girls, K3, Abba… Een groots spektakel was dat. Toine heeft duidelijk niet stil gezeten. 

 

Op de vraag of hij mij nog iets wil vertellen wat ik nog niet gevraag heb zegt hij eerst niks te weten. Dan reageert hij dat hij hoopt dat het nieuwe bestuur DHV weer een meer hechtere familieclub kan maken. Dat het karakteristieke van DHV weer naar voren komt. Ik mag daarbij niet vergeten te vermelden dat hij daarbij geen afbreuk wil doen aan het vorige bestuur. Rob heeft de afgelopen jaren keihard gewerkt samen met Pieter en Jody. Die hebben de afgelopen periode door de minimale bezetting daar gewoon geen ruimte voor gehad. Maar met de mooie bezetting van het huidige bestuur zal dat vast goed komen.

 

Het was een mooi gesprek met Toine. Een gemakkelijke prater waardoor we eigenlijk nog lang niet waren uitgepraat. Wil je nog meer weten van Toine? Spreek hem aan en ga er maar eens goed voor zitten. Verhalen genoeg! 

 

Wie is de volgende aan mijn tafel?

Groetje Maaike Calis

 

Quote van Toine:

"Het is slim om in alle lagen van het spel training te geven. Als je alleen maar aan topteams training geeft, dan is de kans groot dat je vergeet dat hockey een heel moeilijk spelletje is.” 

 
14-10-2024